Dirk Jan Roeleven - De Nieuwe Fiets

De Nieuwe Fiets : Villar San Costanzo - Amsterdam : 1247 km.

,
Traditiegetrouw beleven 5 dappere fietsvrienden hun jaarlijkse fietsvakantie, deze maal toeren ze rond in de Italiaanse Alpen om er enkele cols te overwinnen. Op zoek naar een nieuw fietsriempje ( in het hooggebergte onontbeerlijk ) komen ze terecht in het klein gehucht Villar San Costanzo

alwaar ze achter een oude vervallen ijzeren poort de werkplaats vinden van de regionale wielerheld Gian Paolo Cuchetti.
Na zijn carrière begon de ex-prof er een fietshandeltje en verkoopt nu zelf samengestelde fietsen onder het merk " Cucchetti ".  Gian Paolo bezorgt Dirk-Jan twee fietsriempjes die zo verheugd is dat hij bij zijn afscheid beloofd als ik een nieuwe fiets koop dan zal het hier zijn en ik fiets er over de Alpen heen mee terug naar Amsterdam.

Talrijke jaren later spoort de auteur ( o.m. documentairemaker bij Zembla ) naar Italie alwaar hij zijn " Cucchietti's Rossonero " ophaald. Na eerst een paar omliggende cols te hebben overwonnen in helse weersomstandigheden vat hij de terugtocht aan. Hij schrijft liefdevol over zijn rode relikwie " rossonero ",

Dirk Jan's " Cucchietti's Rossonero "

blikt terug over zijn vader die hem veel te vroeg ontviel, denkt aan een overleden collega en ook zijn leven passeert de revue. Zijn tocht verloopt met de nodige hindernissen, zonder een specifieke voorbereiding en met talloze kilo's overgewicht bereikt hij toch uiteindelijk Amsterdam.
Ik tikte dit boek toevallig op de kop tijdens een vakantie in Schouwen-Duiveland. Het  boek leest als een trein, een sterke aanrader voor wie fietsen en avontuur houdt.

Boogies Extreme 2011

Zaterdag 10 september 2011 : Boogies ExtremeEen stralende zon kwam de kamer binnenstralen, de laatste slapers werden de ogen uitgewreven. Vandaag staat er een korte maar lastige etappe op de kalender. De Boogies Extreme strekt zich uit over Nederlands Limburg, de Voerstreek en de Ardennen. Michael Boogerd behaalde er ooit zijn mooiste successen nu mochten wij genieten van de stevige kuitenbijters en het glooiende landschap. Na een paar maanden met weinig training besluit ik de 60 km te fietsen. Vol goeie moed start ik, na 12 km bij de eerste helling te Cadier en Keer krijg ik mijn ketting niet op mijn binnenste blad, al zwoegend trek ik me naar boven, het zal geen lachertje worden vandaag. Op het vlakke rijd ik vlot, maar ik heb weinig klimkilometers in de benen, ik rij op een gezapig tempo verder en geniet van de omgeving en de sfeer die er rond hangt. De Loorberg wordt vlot verteerd, de Gulpenerberg lijkt me iets anders, voor mij zie ik het klein weggetje steil omhoog klimmen, ik schakel terug en met enige moeite haal ik een paar toeristen in, het geeft me moed, maar toch moet ik alles uit de kast halen om boven te raken. De zon begint serieus te branden, het zweet parelt op mijn voorhoofd, de Kruisberg komt er aan gevolgd door de Eyserbosweg en de Fromberg, we gaan in het rood maar we houden de moed erin. Nu volgt er een rustiger stuk in afwachting van de Keuteberg, even op adem komen, wat eten en voldoende drinken. Daar ligt hij plots uit het niet, de gevreesde Keutenberg, vandaag moet ik hem te voet overwinnen, ik heb de kracht niet in de benen en de overtollige kilo's wegen door. Een fikse afdaling volgt, we rijden richting Valkenburg waar we aankomen op de laatste helling van de dag, de Cauberg. We forceren het niet en rijden hem op een rustig tempo op 60 km op de teller en een gemiddelde van 21 km/h.  Na een verkwikkende douche genieten we nog even van de sfeer in het park. Een DJ geeft het beste van zichzelf en draait de ene hollandse schlager na de ander, de deelnemers stromen binnen, het bier vloeit uit de tapkraan, we overschouwen en vonden dat het goed was.



Voldoende drinken voor de start






Klaar voor de start





De Cauberg en de tocht zitten er op





Nog even genieten van de ambiance