Tentoonstelling Merckx - Ickx , De Expo, pure nostalgie

Vandaag een bezoek gebracht aan de tentoonstelling Merckx-Ickx, dat was genieten, pure nostalgie!
Deze morgen, samen met Paul, afgezakt naar Brussel om een bezoekje te brengen aan de tentoonstelling van het jaar. Het was er zeer rustig, ideaal om alles vlot te kunnen bewonderen, lezen, bekijken, ....
Beide loopbanen werden er uitvoerig in beeld gebracht en beschreven, opgesmukt met tientallen relikwieën, koersfietsen, racewagens, etc. Ik was 10 in 1969, toen Merckx zijn eerste toer won en Armstrong op die eigenste dag voet op de maan zette. Dit blijft hangen, maar veel andere momenten die door de jaren uit mijn geheugen ontsnapt waren kwamen weer boven water. Ik raad iedereen aan een kijkje te gaan nemen. Hopelijk inspireert het me om ook weer eens het volle pond te geven. Zondag na Paris-Roubaix nog twee uurtjes gaan fietsen, een felle zuidwesten wind maakte het zwaar, dan maar een paar rondjes in en om Beisbroek gereden, om tegenwind te bekampen en nadien even te bekomen met wind in de rug.
Zondag staat er 100 Km. op het programma, samen met Franky ga ik de Blauwe Wimpel meefietsen. De tocht is 70 Km, heen en terug goed voor 100 Km. Het zal aanklampen worden, ik heb Franky de raad gegeven nieuwe remblokjes te plaatsen, ik zal niet uit het wiel komen, een Zoetemelkske mag wel eens.

Eindelijk begonnen met trainen voor de komende 1000KM

Deze editie rij ik geen 1000 Km, ik hou het bij 2 ritten van 125km. Heel wat minder dus! Ik wou het even van de andere kant beleven, onderweg aanmoedigen, een praatje slaan met de omstaanders, een aankomst meemaken op de Grote Markt te Mechelen,etc. Ik had het echt moeilijk om me op te laden voor te trainen, er is geen echte uitdaging dit jaar. Nu alle activiteiten achter de rug zijn en het weer wat beter wordt besloot ik deze namiddag na de Ronde Van Vlaanderen mijn stalen ros terug van stal te halen. Het zonnetje scheen mooi binnen, maar éénmaal buiten waaide er toch nog een koude Noorderwind. Maar toch was het leuk fietsen, mijn benen voelden heel goed aan, ik weet nu niet of het mijn tweede of derde tocht was dit jaar!
Maar toch kon ik gans de rit mijn tempo aanhouden, ik fietste 43 Km, niet zoveel, maar ik was tevreden over mijn tempo en benen. Nu komt het er op aan alles op te drijven om uiteindelijk tot halfweg mei de conditie te hebben voor een tocht van 125km! Het zou moeten lukken, maar dan mag ik geen enkele training meer overslaan!