Na een drukke dag toch nog even gaan fietsen

 Gisteren rond 15u30 toch nog even gaan fietsen, een klein ritje met de mountainbike, naar snelheid kijken we even niet. Maar we proberen vooral te genieten, alhoewel tegen wind was het heel wat minder. Dwars door de polders, de beschutting is er zoek, de wind blaast om je gezicht, het zonnetje was waterachtig. Heel wat vogelliefhebbers waren op post met hun enorme telelenzen om vogels te posten, weinig hadden hun hand of vinger klaar, ‘’ ze zijn er, maar ze komen niet uit ‘’ hoorde ik tussen de windhoos. Goed ingepakte wandelaars kwamen me tegemoet, voor mij reed er een ligfietsen uit, ik had hem constant in het zicht, maar hij werd kleiner en kleiner. De polders lagen er zompig bij, op veel plaatsen stond het water blank, een slijkerige strook off-road liet ik links liggen, dat is voor binnen een paar weken. Enkele vlaggen fladderden hard rond hun stok, goed nieuws, straks als ik omdraai zal de wind goed zitten. En inderdaad als ik terugkeerde vanuit Zuienkerke kon ik direct een paar tandjes bijsteken, nu was het genieten, rustig om mij heen kijkend, genietend van het zoemend geluid van de banden en de rust om mij heen. Uiteindelijk maar 16 Km op de teller, echt weinig, maar toch was ik wat tevreden. Ik zal rustig opbouwen zonder al teveel aandacht te besteden aan gemiddelde’s, afstanden, etc. genieten moet op de eerste plaats komen!

Nu het plezier terugvinden!

 De voorbije jaren was het fietsen met vallen en opstaan, soms met volle moed er weer tegenaan gaan, maar ook dikwijls de fiets terug op stal, gewild of ongewild. Een regelmaat zat er niet in, zelfs de ritten tijdens de voorbije campagnes van de 1000 Km KOTK verliepen moeizaam, de gedrevenheid was dikwijls zoek. Sedert een paar maand zijn we verhuisd naar Blankenberge, alles ligt op zijn plooi, buiten een lichte verrekking voel ik me goed. De voorbije maanden veel met de elektrische fiets op pad, boodschappen, brieven bezorgen... alles wordt met de fiets gedaan. Toen ik mijn nieuwe mountainbike ben gaan ophalen in Brugge heb ik deels of-road en meestal op de weg van Brugge naar Blankenberge gefietst. Gelukkig zat de wind goed, maar of-road was het zwaar, het viel dik tegen. Basisconditie is er niet, explosiviteit is helemaal zoek, mijn hartslag ging off-road direct in het rood, te veel overgewicht speelt me parten, maar we gaan er aan werken!

Trek Procaliber 9.6

 Vorige maand heb ik mij een nieuwe mountainbike aangeschaft. Door het Corona-virus zijn er momenteel weinig mountainbikes beschikbaar. In de eerste golf, begin dit jaar, hebben enorm veel mensen de fiets herontdekt, de constructeurs kunnen niet mee met hun productie. Gelukkig had ik bij Trekstore in Brugge nog keuze uit enkele modellen. Ze stelden me zelfs een e-mountainbike voor, dit vond ik nog te vroeg. Mijn oog viel dan op de Procaliber 9.6, een rode versie, een ferme machine waar ik hopelijk veel plezier aan beleef, prijskaartje 2.199 Euro. Dat had ik er wel voor over, deze bike is totaal verschillende van mijn oud vehikel, een Bulls 400, ooit aangekocht in 2004, toen ik het tennissen moest stoppen door heup- en knieproblemen.

Één voorblad, de voorvering kan aan- en afgezet worden aan het stuur, tubeless banden, etc., nu nog de conditie!