De Ronde, na 170 km had ik er genoeg van !

De Ronde Van Vlaanderen, gisteren voor de eerste maal aan de start van Vlaanderens mooiste, ik heb nog meer bewondering voor de renners, die aan een gemiddelde van om en bij de 45 km/h over kasseien en hellingen razen. Rond 07u10 gestart op de markt, het was weer bar koud, goed ingepakt tegen de kou vatten we de tocht aan, het doel was zolang mogelijk meegaan. De wind zat de eerste 70 km in de rug, toch reed ik behoudend en aan een gemiddelde van 24 km/h bereikte ik Roeselare, 1ste bevoorrading, vlug iets gegeten en weer op pad. Nu en dan zoefde er mij een peloton voorbij, ik liet ze rijden, je moet jezelf kennen ! Het keerpunt was het dorp van de Ronde 2013, Rekkem, tweede bevoorrading na 70 km, ik moest er ook een sanitaire stop maken, een hete koffie gedronken en weer de fiets op. Nu reden we richting Oudenaarde, de wind pal op kom, de gure wind kwam uit het NO, eens mijn tempo gevonden, ging het vlot, ik reed nagenoeg alleen, ofwel reden andere te snel ofwel te traag..... Via Aalbeke, Bellegem, Heestert ging het naar Tiegem, de eerste helling van de dag, alhoewel ik vond dat het al de 5de was, weinig echt vlakke stukken, éénmaal je in die omgeving komt. Ik stopte in Huise, waar ik rustig een paar koffie's dronk en iets at. Ik voelde al dat het einde halen onmogelijk was, vorig weekend door ziekte niet kunnen fietsen en met een maximum dagafstand van 145 km was het onbegonnen werk. Maar ik genoot, en dat is ook belangrijk ! Straks kwam het echte werk, Oudenaarde gepasseerd kwam de Koppenberg al vlug te voorschijn, je begint er aan vol goeie moed, maar na 100 m. weet je hoe laat het is, en het was zelfs lastig te voet, de Steenbeekdries ging vlot, de Taaienberg ging redelijk tot mijn ketting er af ging en ik niet bijtijds uit de klikpedalen kon, en daar lag ik, het viel nog redelijk mee, ik kon weer de fiets op de volgende kasseien tegemoet. Eikenberg, Kapelleberg, etc....... een paar kasseistroken en hellingen verder stapt ik na 170 km af in Zwalm, niet leeggereden, maar de nijdige kasseihellingen waren er teveel aan, mijn spieren begonnen te verkrampen, er overheerste toch een gevoel van tevredenheid, 170 km op zo'n parcours is niet min, een heel goede training, mijn conditie is redelijk. Ik voelde even aan de knie en er zat een serieus ei op, hopelijk valt dit mee !
Na een goeie nacht voelde ik me redelijk gerecupereerd, elleboog, heup en knie doen pijn, maar het zal me niet van de fiets houden, vandaag rustdag en morgen weer een fikse trainingsrit, laat de zon maar komen....
Met speciale dank aan vrouw en dochter voor de begeleiding tijdens deze tocht !

Laatste test voor de Ronde Van Vlaanderen

Gisterenmorgen vroeg uit de veren, rond 06u20 vertrokken met de fiets richting werk, het vroor lichtjes, de wind zat goed, hij blies koud uit het NO, ik deed het rustig aan, eenzaam soepel peddelend over de kleine wegen, goed ingeduffeld, 5 lagen bovenkleding, een bivakmuts, nog een bandana en plus, koud had ik niet. Als het droog blijft mag het enkele graden vriezen, geen probleem. s'Avonds nam ik dezelfde weg terug, nu kreeg ik de wind pal in het gezicht, maar de benen voelden, onverwachts, goed aan. Ik schakelde 3 tanden hoger dan ik normaal rij en probeerde het tempo aan te houden, het lukte me wonderwel, een paar dagen rust hadden me blijkbaar deugd gedaan, een gemiddelde van 26km/h, tegen wind over 40 km, ik was heel tevreden. Zaterdag een grote test, de Ronde Van Vlaanderen, volledige afstand, ik heb te weinig kilometers en hellingen in de been, maar ik start vroeg, probeer her en der aan te pikken met een groepje, en ga het zolang mogelijk volhouden, nadien kan ik twee dagen uitrusten. Veronique en Clairanne volgen me van op afstand, dat is een zekerheid, als ik de kaap van de 200 km haal ben ik dik tevreden, maar de eindmeet zit in mijn hoofd, ik ga proberen mijn naam eer aan te doen en door te zetten. Jammer dat de Koppenberg er in zit, is een helling die niet haalbaar is voor mij, te steil, ik doe die te voet. De kasseien mogen geen probleem vormen, ik heb de lichaamsbouw om er vlot over te rijden ( toch als ik goed in conditie ben ) maar hellingen boven de 12% zijn martelingen, we gaan diep gaan, als ik dit tot een goed einde breng is dat een goeie waardemeter voor de 1000km ! Duimen jullie alvast maar voor mij :)

Een heel moeilijke aanloop !

Dat het niet van een leien dakje loopt is het minste wat we kunnen zeggen, maar hopeloos worden we er niet van. Dat het nu de ergste winter in jaren is nemen we er maar bij. Vorig jaar, zelfde tijd, lag ik te dampen in mijn ziekenhuisbed, iedereen die op bezoek kwam was zomers gekleed, het ene seizoen is het andere, het klimaat ligt in de knoop net als mijn trainingsschema. Vorige week zaterdag vertrokken voor een solo-rit van 145 km, de wind blies fel uit het zuiden, dus via Loppem, Ruddervoorde zuidwaarts vertrokken, denkende aan de koers naar de zon. Ik voelde al direct aan dat het geen lachertje zou worden. Eenzaam beukend tegen de wind, met op momenten zijwaartse stoten, waarop ik alert moest reageren om mijn vehikel recht te houden. Izegem voorbij, constant maar denken aan het volgend dorp, zo hield ik het vol tot in Aalbeke, dan had ik er genoeg van. Eens de wind in de zeilen ging het gezwind richting 40 km per uur, nog tweemaal een eindje teruggereden om aan de nodige kilometers te komen. Uiteindelijk goed thuisgekomen en vlot gerecupereerd . De zondag erop twee uurtjes losgereden en niks geforceerd.  De voorbije week zat het er weer niet in om me de fiets naar het werk te rijden, regen, kou, alles wat je kan missen was aanwezig.                              

Vorige vrijdag opgestaan met een vervelende hoest, in de loop van de namiddag voelde ik koude rillingen over mijn rug lopen, warm, koud, spierpijn, 't zag er niet goed uit, zoveel mogelijk gerust, wat medicatie genomen en heel vroeg gaan slapen. Ik had al besloten om niet te fietsen zaterdag !
Zaterdagmorgen was ik zo slap als een vod, geen fiets dus, bij Franky langsgegaan met de mededeling ook niet te starten in de E3-prijs, fietsen zou het alleen maar erger maken. Na de middag terug naar bed, geslapen, gerust en wonder boven wonder was het deze morgen al een heel stuk beter.
Toen ik even door het raam gluurde zag ik alweer een wit laagje liggen en bij het nazien van de website van de E3-prijs bleek de tocht ook uitgesteld, wat een voorjaar !
Ik hoop morgen een paar uur te kunnen fietsen, evenals woensdag en donderdag naar het werk te fietsen. Volgende zaterdag start ik dan in de RVV, het zal met een klein hartje zijn, we zien wel waar we uitkomen. (Zondag 24/03/2013)

De zoveelste winterprik !

Vandaag vroeg uit de veren ( voor mij toch vroeg op een zondag ), de eerste klassieker " Verada Follens Classic " te Zwevegem werd jammer genoeg door een nieuwe winterprik afgelast. Toen ik rustig aan het ontbijten was kreeg ik het nieuws gemeld van Ides. Na het opentrekken van de hemel toch vertrokken met Franky tegen de wind in naar Vivenkapelle waar we Paul oppikten voor een ritje naar Zeeuwsch Vlaanderen.
Er stond een felle noordoosten wind, die het ons niet gemakkelijk maakte, maar we lieten ons niet kennen en gingen een paar keer voluit. Wat een luxe in Nederland fietsen, geen gedokker, geen bevuilde fietspaden, ....., maar toch reed Franky lek, de klus was vlug geklaard en eer we koud kregen konden we al weer de fiets op.
Na 91 km aan een mooi tempo ( +/- 25 km/h ) kwamen we goed en wel thuis.
Met plaatje waar is de lente ?, waar is de zon ? gaan we slapen, keer op keer, ooit worden we er mee wakker

Hopleijk het laatste koud weekend !

Gisteren zaterdag gingen we bij Vero haar grootmoeder in Mesen op bezoek, om wat kilometers mee te pikken ging ik er met de fiets heen. Na eens te hebben uitgeslapen vertrok ik wat na 11u00 vanuit Brugge op het gevoel richting Westhoek, de wind blies nog steeds flauwtjes uit het noordoosten, het was opnieuw behoorlijk koud, zo'n 4 graden, ik kijk uit naar een tiental graden meer, de winter heeft nu lang genoeg geduurd. Het liep lekker, ik reed vlotjes 25 a 26 km per uur richting Torhout, Handzame, Houthulst, Reninge en zo verder richting Poperinge toe. Nu en dan eens stevig vloekend op de slechte fietspaden bezaaid met steentjes en keitjes, betonblokken die er bovenuit steken, er is nog heel wat werk aan de winkel ! In Noordschote kon ik geen kant op, reed door een laag keien en stond twintig meter verder met een platte achterband. Wat je wilt vermijden als het koud is, zijn lekker banden. Je krijgt vlug koud als je lang stilstaat. Het verliep niet echt vlot, ik was aan het klungelen maar na 10 minuten kon ik toch weer verder. Daar ik had beloofd tegen 15u30 in Mesen te zijn korte ik mijn route wat in, ik was tevreden, al zal er nog duchtig moeten bijgetraind worden. Vlak loopt het goed, maar éénmaal het bergop gaat kom ik nog kracht te kort, we weten waaraan te werken.
Vandaag om 09u00 vertrokken, Franky gaan ophalen en dan vlug naar de parking van Tilleghembos vanwaar we met zes dappere vertrokken in oostelijke richting. Ik recupereer goed, dat is alvast fijn, ik had weinig last van zware benen, het tempo ging gestaag omhoog en nu en dan stak ik even mijn neus aan het venster om eens een paar kilometer stevig door te trekken. Het tempo lag nu tegen de 30 km/h, ik draaide groter dan gewoonlijk, het was even nodig. De laatste vijf kilometer was het vet van de soep, dan moet ik beroep doen op mijn karakter, maar uiteindelijk ben ik dik tevreden van het weekend. We zitten nog altijd op schema.

Een overzichtje van de laatste weken

Na een paar drukke weken weer even de tijd genomen voor ons blog wat aan te vullen. De tijd raast voorbij, werken, fietsen, slapen, de 1000 km voorbereiden, truitjes ontworpen, etc...... razend druk !
Even terugblikken op februari, zaterdag 16 februari een pittig tochtje met Ides gefietst, richting Kortemark, Werken, Koekelare.... het liep redelijk vlot, we konden het tempo aanhouden en kenden geen verval. Wat minder km's gereden dan gepland, maar 95km was toch niet min. Op maandag 18 februari in de vooravond een korte rit van 61km gereden met als verste punt Pittem. Er was lichte zuid-oostenwind, maar de benen voelden super aan, na 2u23 minuten stond ik terug thuis met een heerlijk gevoel. Niet te geloven, plots een heel goede dag die uit het niets kwam.
Donderdag 28 februari voor de eerste keer over en weer naar het werk gefietst, het weekend ervoor niet gefietst, zaterdag een off-day en zondag lag er weer een wit laagje op Vlaanderens wegen. Om februari toch goed de eindigen stapte ik donderdag vroeg uit bed, het is ong. 40km enkel, tegen je tegen de koude aangekleed bent ben je al gauw 15 minuten kwijt. Goed beveiligd om in het donker via kleine weg Izegem te bereiken. De wind waaide uit noordoost, dus dat zat al goed, al was er weinig wind, het was koud maar gelukkig droog. Ik ben niet echt een ochtendmens en deed het redelijk rustig aan, ik kwam aan rond 08u20, na een verfrissende douche te hebben genomen kon ik aan het werk. Tegen de avond koelde het fel af, de wind zat wat tegen en toen ik terug in Brugge aankwam had ik het behoorlijk koud, maar tevreden was ik zeker, zo even 80 kilometers kunnen toevoegen aan mijn teller. Ik had s'avonds wel wat last van krampen, maar wat recuperatiedrank doet wonderen.