Gisteren zaterdag gingen we bij Vero haar grootmoeder in Mesen op bezoek, om wat kilometers mee te pikken ging ik er met de fiets heen. Na eens te hebben uitgeslapen vertrok ik wat na 11u00 vanuit Brugge op het gevoel richting Westhoek, de wind blies nog steeds flauwtjes uit het noordoosten, het was opnieuw behoorlijk koud, zo'n 4 graden, ik kijk uit naar een tiental graden meer, de winter heeft nu lang genoeg geduurd. Het liep lekker, ik reed vlotjes 25 a 26 km per uur richting Torhout, Handzame, Houthulst, Reninge en zo verder richting Poperinge toe. Nu en dan eens stevig vloekend op de slechte fietspaden bezaaid met steentjes en keitjes, betonblokken die er bovenuit steken, er is nog heel wat werk aan de winkel ! In Noordschote kon ik geen kant op, reed door een laag keien en stond twintig meter verder met een platte achterband. Wat je wilt vermijden als het koud is, zijn lekker banden. Je krijgt vlug koud als je lang stilstaat. Het verliep niet echt vlot, ik was aan het klungelen maar na 10 minuten kon ik toch weer verder. Daar ik had beloofd tegen 15u30 in Mesen te zijn korte ik mijn route wat in, ik was tevreden, al zal er nog duchtig moeten bijgetraind worden. Vlak loopt het goed, maar éénmaal het bergop gaat kom ik nog kracht te kort, we weten waaraan te werken.
Vandaag om 09u00 vertrokken, Franky gaan ophalen en dan vlug naar de parking van Tilleghembos vanwaar we met zes dappere vertrokken in oostelijke richting. Ik recupereer goed, dat is alvast fijn, ik had weinig last van zware benen, het tempo ging gestaag omhoog en nu en dan stak ik even mijn neus aan het venster om eens een paar kilometer stevig door te trekken. Het tempo lag nu tegen de 30 km/h, ik draaide groter dan gewoonlijk, het was even nodig. De laatste vijf kilometer was het vet van de soep, dan moet ik beroep doen op mijn karakter, maar uiteindelijk ben ik dik tevreden van het weekend. We zitten nog altijd op schema.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor mijn blog te bezoeken en er een reactie achter te laten, vriendelijke groeten, Ron