zaterdag 21 juli 2012

Dag 5 : Londerzeel - Brugge : 113 km

Op vrijdagmorgen opgestaan rond 07u45, ik had afgesproken om rond 08u00 aan het ontbijt te verschijnen. Na een verfrissend wasje kwam ik om 08u00 een uitgebreide gedekte tafel tegen, ik keek enigszins mijn ogen uit, amai is dat hier allemaal voor mij ? Ik liet het me smaken, twee vers gekookte eitjes, super, ik at meer dan me lief was! Nadien ging mijn spullen nemen en mijn fietstassen werden weer gevuld, de laatste rit kwam er aan. Op aanraden van het gastgezin, fietste ik via knooppunten naar Baasrode alwaar ik het veer nam en dan via de LF5-route terug naar Brugge, deze laatste volgde eerst de Schelde en dan na Gent te hebben doorboord ging ze verder via het kanaal Gent-Oostende tot in Brugge. Het was echt leuk fietsen langs rustige wegen, ik nam op tijd de gelegenheid om eens te stoppen en te genieten van de omgeving en een paar foto's te nemen.
De jus was er ook al een beetje uit, maar toch vorderde ik goed. In Gent reed ik wel hopeloos verkeerd, een bordje wellicht verstopt door aan de hand zijnde verbouwingen ontglipte me.
Geen nood, we zien wel waar we uitkomen. Wat later kwamen we weer op het goede spoor, stilaan kwamen we weer op vertrouwd terrein en konden we de afstand inschatten. Ik voorzag toch nog een stop in St-Joris, een goeie Ice-Thea zou me wel weer vleugels geven. Een paar tafels verder zat een hele groep fietsers ambiance te maken ! Is het nu leuker in groep te fietsen ? Soms wel, maar deze tocht wou ik toch alleen ondernemen, is ééns iets anders, eens tot jezelf komen, genieten, stoppen, waar je wilt, moet eens kunnen. Rond 16u30 kwamen we in Brugge aan, tevreden van de trip, het was goed gegaan, 530 km op de teller, tevreden van de nieuwe fiets en iets om lang van na te genieten.


Het gastvrije gezin legde met in de watten
Langs rustige jaagpaden terug huiswaarts

Het veer over de Schelde nabij Baasrode


















Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bedankt voor mijn blog te bezoeken en er een reactie achter te laten, vriendelijke groeten, Ron