De Gendt wint op magistrale wijze de koninginnerit in de Giro met aankomst op de Stelvio

De voorlaatste rit van de Giro bracht een grandioos spektakel, zeker voor alle Vlamingen die het wielrennen in hun hart dragen. Thomas De Gendt voerde een serieus nummertje, we hebben een nieuwe ronderenner. Na zijn etappeoverwinningen vorig jaar in Parijs-Nice en de Ronde Van Zwitserland kondigde Thomas zich al aan als een rondetalent. Vandaag heeft hij dat extra in de verf gezet door " met een spektakelnummer " de koninginnerit van de Giro 2012 ,met aankomst op de Stelvio, te winnen.
Meteen de grootste zege uit zijn carrière, de 25-jarige Oostvlaming heeft nog heel wat progressiemarge, hij klimt niet alleen goed, hij heeft ook een goede tijdrit in de benen. Zo is hij podiumkandidaat voor deze Giro die morgen wordt afgesloten met een tijdrit.
Ik heb nog niet zoveel gezien van de Giro, maar vandaag het laatste uur meegevolgd en serieus genoten van de verrassende ontknoping, hier volgt een korte samenvatting.

Thomas solo op de Stelvio

Op 15km van het einde rijden onze landgenoot Thomas De Gendt en de Spanjaard Mikel Nieve Iturralde op kop in de koninginnenrit van deze Giro met een voorsprong van 3'43" op het uitgedunde peletonnetje van de favorieten. Thomas is bezig met zich onsterfelijk te maken op de 2de hoogste berg van Europa die met de fiets berijdbaar is en kan een grote sprong in het klassement maken en zo eventueel het podium ambiëren.  Cunego komt nog even wat dichterbij, maar de koplopers lopen nog wat uit op de favorieten waar Van Develde het tempo maakt voor zijn kopman Hesjedahl. Ook Basso heeft nog een pionnetje mee, Cunego sluit aan bij de koplopers waar Thomas meestal het tempo bepaald. Thomas die een zeer goed tijdrijder is, kan  de Stelvio beter aan dan de Mortiloro die een max stijgingspercentage heeft van 22%.
Thomas voelde zich in de eerste week al moe, maar recupereerde heel goed. De achtervolgers rijden voor de eindzege. Nieve ziet Cunego voor zich uitrijden, De Gendt heeft het hazenpad genomen. Morgen staat er een tijdrit op het programma van 30km. Thomas kwam naar hier om uit te zoeken hoe ver hij meekon in een grote ronde.en nu kunnen we reeds zeggen, heel ver.
Van zijn ploeg, Vacansoleil, kreeg hij vrijheid, een vrijgeleide, daardoor is hij zo ver gekomen in deze Giro. Nog nooit kwam een belg als eerste boven op de Stelvio, hij staat momenteel virtueel op het podium? op 1'50" van Rodriquez, hoe lang houdt hij het vol, enorm spannend om volgen. De voorsprong op de groep wordt groter, 4'25".
Nog 10km, de top van de2757m. hoge Stelvio ziet hij liggen, 4'54" voorsprong. Cunego op 52' op 10km van de aankomst
Vandevelde blijft alleen de achtervolging leiden, waar de favorieten blijven zitten, ze zullen wel nog ontploffen verder op de helling.
Hesjedahl vraagt Basso om steun, Caruso zal Van Develde wat helpen. Straks komen ze tussen de sneeuwmuren, schitterend die beklimming van de Stelvio met zijn vele haarspeldbochten.
Degendt blijft vlot zijn tempo houden, 5'04" seconden voorsprong op de favorieten. Thomas  op 32" van de virtuele roze trui, ongelooflijk! Degendt zet de giro op zijn kop, waar komt hij uit
Carrara deed een heel goeie zaak voor De Gendt op de Mortirollo door heel wat werk op te knappen
Jammer van de slechte ploegentijdrit van Vacansoleil, anders was het hoogste trapje zeker haalbaar
Gadret op het debat bij de favorieten, Gadret 7de in het klassement waagt een sprongetje, maar zal het niet lang volhouden. Degendt houdt stand, de groep der favorieten wordt op een lint getrokken, de Colombianen zijn gewoon op deze hoogte te rijden, maar kunnen ook niet echt iets forceren.
Henao en Uran nemen de kop van het groepje achtervolgers, De Gendt houdt ook nu stand, hij verliest wel enkele seconden maar dit is verwaarloosbaar. Het groepje der favorieten is nu uitgedund tot 9 renners. Het blijft klimmen tot de streep,  Gadret demarreert weer, de favorieten blijven zitten nu, Degendt is fenomenaal, Hesjedahl neemt nu zelf de kastanjes uit het vuur, op 4km van het einde, een nieuwe moedige poging van Gadret,  bij de favorieten is het nu wapenstilstand, ze verliezen zo wat meer tijd. Gadret ziet deze poging opnieuw in de mist opgaan.
Hesjedahl toont zich als leider, het gevaar komt nu voor Van De Gendt, voorsprong op 3km van de meet 5'16". De Gendt stormt naar de ritzege,  wat een prestatie, Thomas De Gendt schrijft geschiedenis, de favorieten komen te laat.  Hesjedahl geeft nu het volle pond, de anderen zien af
Hesjedahl, Pozzvivo,Scarpone, één voor één verliezen ze  opnieuw tijd ten opzichte van De Gendt,
De Gendt staat virtueel derde, De Gendt doet misschien een gooi naar de eindzege, met zijn goeie tijdrit in de benen. Het is nu Hesjedahl tegen De Gendt, Hesjedahl nu op volle toeren
Basso , Uran en Gadret moeten er af. De Gendt is nu in de voorlaatste km, hij gaat niet alleen voor de etappe maar ook voor de eindzege. Hesjedahl beseft nu wat aan het gebeuren is en heeft zich helemaal, nog altijd 5' voor De Gendt, Basso probeert opieuw op  karakter terug te komen.
Weggereden net voor de top op de Mortiloro heet De Gendt heeft nog altijd de kracht, super,
hij staat op het podium morgen, alleen is het nog niet duidelijk op welk schavotje.
Scarponi loopt weg van Hesjedajl en Rodriquez, Scarponi is bijzaak, op 1km van de top, De Gendt zet zich verder door, super, waar komt hij uit ?
We zijn bezig aan de95ste ronde van Italie, staat er nog eens een belg op het hoogste trapje ?
Het is al geleden van 1978 toen Johan Demuynck 1978 de Giro won.
Na bijna 7 uur koersen gaat De Gendt winnen op de Stelvio, schitterende beelden tussen de sneeuw op de Stelvio, ze parkeren allemaal, niemand vliegt naar boven, de koers is zuiverder, het geluk voor De Gendt ,nog 500m, Basso kan het niet waarmaken, De Gendt triomfeert, waar komen de achtervolgers uit ? Een fenomenale strooptocht, het is afzien, de laatste meters een Belg die een serieuze bergrit wint tegen de groten, D-Day voor De Gendt, Semmerzake mag ontploffen,
De Gendt wint, super, fantastisch, Cunego 2de op 55",  Nieve 3de op 2'50", Rodriquez met een serieuze inspanning wordt 4de op 3'22" maar hij is een slechte tijdrijder. Scarponi op 3'32,  Hesjedahl op 3'35", ze hebben nog 1'30" goed gemaakt tijdens de laatste 3km. Basso op 4'55", De Gendt wint de koninginnerit en wipt van de 8ste naar de 4de plaats.  De Gendt is de beste tijdrijder van de 4, waar eindigt hij morgen ?  Ik kijk reeds verlangend uit naar de tijdrit.
Dit is misschien een ode aan de Gendt geworden, maar de prestatie die hij neerzette is ongewoon, zeker voor een Belg in het huidige wielrennen, het smaakt naar meer.

Duivelsmuziek : Op de fiets van Memphis naar New Orleans

Een aanrader, een fantastisch boek voor wie van fietsen en muziek houdt :  DUIVELSMUZIEK
In dit boek fietst Leendert van der Valk samen met zijn partner Winnifred Wijnker vanuit Memphis dwars door de Mississippi Delta naar New Orleans. Memphis is de stad van de rock & roll, in New Orleans werd jazz geboren en ergens daartussen, in de Mississippi Delta ligt de blues. Leendert is freelance journalist, onderzoeker en docent en schreeft het boek met foto's voorzien van de hand van Winnifred die fotografe is.
Het  boek beschrijft de avontuurlijke fietstocht van twee blanke mensen die willen doordringen in het hart van het land dat verschillende bluesgrootheden voortbracht. Alwaar er veel Amerikaanse toeristen de Highway 61 nemen om hun idolen te herdenken gaan de auteurs via kleine wegen dwars doorheen de Deep South op zoek naar de wortels van de muziek. De lezer reist mee in de slipstream: naar een gevangenis die functioneert als katoenplantage en radiostation. Naar de crossroads waar Robert Johnson zijn ziel aan de duivel verkocht. Naar Howlin’ Wolf en Muddy Waters, naar voodoofunk, gospel en Caribische straatjazz in New Orleans.

De soundtrack van het boek kan je beluisteren via spotify en volgende link : http://open.spotify.com/user/leendertvandervalk/playlist/7Il3owBH7OwNLHtQhDiOzk

Ik had me 2012 anders voorgesteld

Net nu de conditie weer aanvaardbare normen aannam gooit een domme misstap roet in het eten. Gisteren bij het opbergen van een aantal kartonnen wijn een trede verkeerd genomen, twee flessen wijn stuk, ik kon de leuning nog vastgrijpen maar het kwaad was al geschied. Ik hoorde iets knakken in mijn rechtervoet, ik dacht aan de gewrichtsbanden.. Op het eerste zicht viel het nog mee, nog wat mee rondgelopen, dan ijs er op gelegd , de pijn was te doen. s'Avonds begon de voet te zwellen en ik kon er bijna niet meer op steunen. Dus uiteindelijk naar de spoed, foto's genomen, diagnose ligamenten uitgerokken, enkeldistorsie en voetbeenbreuk, voet werd goed ingepakt in het gips en in een groot uur stond ik weer buiten, met een pak illusies minder.

De Belcantour 12 mei 2012

Na een goede nachtrust stond ik nog onder de douche toen Dominique al kwam aanbellen, enige tellen later kwamen Franky en Paul eraan, vergezeld door Lieve, Lode en Sofie. Iedereen had er zin in om het beste van zichzelf te geven.

Klaar voor de start van links naar rechts Paul, Franky, Dominique en Ronald
 

 Paul was de onverwachte deelnemer en met dit kwartet trokken we naar zaal Uytendaele alwaar we ons inschreven voor de 60 km van de Belcantour. Het was droog vandaag en dit stemde ons al tevreden, er was wel een strakke wind, maar dat zou niet de kwaadste tegenstander worden, vooral de hellingen boezemden me enige angst in. Ik besloot op eigen tempo bergop te rijden en zo mijn krachten te doseren dat ik de rit tot een goed einde kon brengen. Op de eerste helling moest ik er direct af, ik forceerde me niet en reed op een kleine versnelling naar boven alwaar mijn kompanen mij stonden op te wachten, dit scenario werd herhaald op de volgende hellingen, we kregen toen achtereenvolgens de Kokereelberg, Boeschepeberg en de Catsberg.

Paul kwam als eerste door op de Catsberg

als tweede kwam Dominique boven

Franky als derde

Ronald op zijn eigen tempo vierde

Véronique is benieuwd hoe het met de conditie is gesteld

Boven recht tegenover de abdij was er een goedvoorziene bevoorrading waar we de inwendige mens konden versterken. Van daaruit reden we richting Méteren om dan links af te slaan naar Saint-Jeans-Cappel en zo naar de Zwarte berg toe. Deze helling heeft voor mij geen geheimen meer, ik heb ze talrijke keren opgereden en kon zo rustig mijn tempo aanhouden. Via een boog reden we naar Dranouter en vervolgens naar Loker waar we de Rode berg kregen voorgeschoteld. Het werd op de tanden bijten en doorzetten, het begon door te wegen. Via een ommetje reden we naar de Schomminkelstraat, een niet te onderschatten helling waar het steilste stukje 20% aangeeft. We hadden net genoeg energie over om boven te komen.

De Schomminkelstraat, kort maar pittig

 Dan volgde er nog een klein stukje van de Rode berg en toen konden we gebruik maken van het buitenblad om in een vliegende vaart de Sulferberg af te dalen richting Westouter-Dorp.

Iedereen tevreden

 We waren blij dat we bij de 1200 deelnemers behoorden en zo konden genieten van een mooi parcours en een goeie organisatie. Tot volgend jaar!

Nog even nakaarten

Met dank aan Dominique, Franky en Paul voor het gezelschap en het wachten op me en een speciale dank aan de supporters, mijn vrouw Véronique, Lieve ( vrouw van Franky ) en Lode en Sofie ( die door een hersenzenuwontsteking moest toekijken ) die alles vastlegden op de gevoelige plaat en voor hun aanmoedigingen.

De route kan je downloaden via volgende link :

http://www.routeyou.com/route/view/436937/fietsroute-belcantour-westouter.nl

Op verkenning in de Westhoek

Volgende zaterdag staat de Belcantour op de agenda, de eerste afspraak van het voor mij prille seizoen. Sedert gisteren kon je de verschillende trajecten downloaden via de website van de organiserende club, na het raadplegen van de profielen van de verschillende afstanden is het duidelijk dat het de 60 km worden. Die afstand lag eigenlijk al zo goed als vast. Aanstaande zaterdag zullen Franky en Dominique mij vergezellen, veel zullen ze me niet uit de wind moeten zetten, want er zitten weinig vlakke stukken in, het zal er op aankomen een goed tempo te zoeken dat kan volgehouden worden. Hier zullen de extra kilo's, die op het vlakke minder nadeel berokkenen,doorwegen. Vandaag de route op GPS gezet en op verkenning vertrokken. Het was een warme dag, eerder zwoel, met nu en dan regen. Vertrokken vanuit Westouter centrum richting Reningelst, daar de Casselstraat genomen richting Boeschepe, met onder meer de Vert Mont, de Kokereelberg en Boeschepeberg. De smalle wegen lagen er slecht bij, veel putten, modder en mede door het slechte weer was het gevaarlijk fietsen. Toen ze de hemelsluizen helemaal opendraaiden hield ik het voor bekeken. In Berthen verliet ik de route, nam er nog de Zwarte berg bij en keerde dan doorweekt terug naar Westouter. Een warme douche deed deugd, het zal pittig worden zaterdag, gelukkig voorspellen ze droog weer. Ik fietste uiteindelijk maar 25km.

Recuperatierit gecombineerd met familiebezoekje

Deze morgen opgestaan met zware benen, na de logopedie onze wieleroutfit aangetrokken en de fiets op, om de benen wat los te rijden. Zoals gewoonlijk tegen wind vertrokken, die strak blies uit het zuiden, via Beisbroek reed ik richting Loppem, het tempo lag laag, het draaide vierkantig, niks forceren, gewoon kilometers malen en genieten van de omgeving. De rit werd onderbroken door een familiebezoekje, even verpozen deed deugd en wetende dat we straks de wind in het voordeel hebben kon ik er optimaal van genieten. Na een uurtje terug de fiets op, nu liep het vanzelf, we schakelden vooraan naar het buitenblad en trapten stevig door, het tempo ging tot 35 km/h zonder forceren. aan recuperatie dacht ik niet meer, éénmaal het lekker loopt trap ik door, de aard van het beestje. Toen ik thuis kwam had ik 44 km op de teller, genoeg voor vandaag.

Terug aangepikt bij de zondagsrijders

Deze morgen, na een lange periode van afwezigheid, weer aangepikt bij de zondagsrijders. Het was verzamelen geblazen om 08u40 op de parking in het Tilleghembos. Stipt om 08u45 vertrokken we met een 8-koppige groep die er zin in had. De wind kwam uit noordoostelijke richting, met dit gegeven reden we richting Steenbrugge alwaar we langs het jaagpad het kanaal Brugge-Gent volgden tot in Moerbrugge. Op aangeven van Etienne, wegkapitein van dienst, staken we het kanaal over en reden we via een wijde boog rond Oedelem heen om zo verder richting Knesselare te fietsen. De wind waaide krachtig, ik zette me netjes uit de wind en vond het tempo prima. Via Maldegem ging de tocht verder richting Eeklo tot we het Schipdonkkanaal bereikten, dit was tevens het verste punt van de rit. Hier fietsten we links af en reden langs het kanaal richting Damme, we hadden nu de wind schuin achter en het tempo ging gelijk de hoogte in, het was een prettige gewaarwording dat het plots heel vlot en gemakkelijk ging. Net voor Damme verlieten we het kanaal om via de Polderweg richting Brugge te fietsen, met de wind in 't gat en de zon die nu en dan te voorschijn kwam, was het heerlijk fietsen.  Al lukt het spreken nog niet zo goed, toch vliegen de kilometers heel wat vlugger voorbij dan als je alleen op pad bent. In Brugge aangekomen werd geopperd om nog iets te gaan drinken in Café De Vriendschap te Sint-Andries alwaar er nog even werd nagekaart en al plannen in de groep gegooid voor de toekomst. Hier werd geen tandje maar wel een procentje bijgestoken, al was het niet warm, de streekbiertjes ging vlot binnen.

Rond 12u30 vertrok iedereen tevreden huiswaarts. Het was een mooie rit, 74 km lang en we deden er 2u50min over.
Waren aanwezig : Etienne, Marcel, Jean-Claude, Hans, Walter, Roland, Franky en Ronald
De route kan je downloaden via volgende link : http://www.routeyou.com/route/view/433010/fietsroute-brugge-eeklo-brugge.nl 

Rustig oefenritje

Het weer was niet echt uitnodigend om een fietstocht te maken, maar daar we km's nodig hebben vertrekken we toch voor een rustige tochtje. " Waar is de lente ?, waar is de zon ?, bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen " zong Jan De Wilde in zijn vrolijk lentelied, wel ze mag komen van mij !

Via de Doornstraat rijden we naar Beisbroek waar we het tunneltje nemen om de snelweg te dwarsen. Gelukkig is er weinig wind want de benen voelen niet goed aan, we houden het tempo laag, via Loppem, Zedelgem, Aartrijke komen we in Ichtegem, het verste punt van de tocht. Het gevoel wordt beter, wat eerst een karwei leek gaat nu over in genieten, we drijven het tempo lichtjes op. Met lichte rugwind rijden we nu terug richting Aartrijke, het dorp laten we rechts liggen en via de Brugse Heirweg die iets verder overgaat in de Diksmuidse Heirweg komen we terug in Zedelgem en vervolgen we onze weg verder langs Snellegem, Varsenare tot we terug thuis arriveren. De laatste 5 km gaan we voluit en zo komen we toch nog aan een gemiddelde van ongeveer 23 km/h. Uiteindelijk waren we toch tevreden dat we vertrokken waren.

De route kan je downloaden via volgende link : http://www.routeyou.com/route/view/432053/fietsroute-brugge-ichtegem-brugge.nl

Elite zonder contract en beloften te Veldegem 01/05/12

Op dinsdagnamiddag 1 mei waren we afgezakt naar Veldegem samen met Gary en Dorine alwaar hun neef Matthias De Witte aan de start kwam van een wedstrijd voor elite zonder contract en beloften.
De zon was van de partij en dat was te merken aan de opkomst, heel wat publiek zag een meute van niet minder dan 154 deelnemers om 15u00 vertrekken voor een wedstrijd van 22 rondjes van 5,5km. Ondermeer Belgisch kampioen Joeri Calleeuw en enkele ex-profs waren op het appel.
Er werd vanaf de eerste ronde serieus gekoerst, het peloton werd meermaals op een lint getrokken, het vlakke parcours met veel rechte stukken leende zich ook daartoe. De koers kende zijn traditionele vroege ontsnappingspogingen zonder veel betekenis.  Matthias, aangesloten bij Flemish Cycling Projects, was zeer bedrijvig in de eerste koershelft, steeds vooraan te vinden. Toen na een paar ronden een groepje probeerde afstand te nemen was Matthias mee en deed zijn deel van het werk in de ontsnapping, ze hielden het een paar ronden vol maar werden dan weer ingerekend door het peloton. Nadien was hij nog terug te vinden op kop van het peloton, hij spaarde zijn krachten niet, het is niet altijd simpel als je tegen ex-profs en doorwinterde anciens de baan op moet. Maar dat hij lef heeft en wilt koersen was hem aan te zien. In de tweede helft van de wedstrijd zakte hij iets verder door, maar toen het peloton aan stukken werd gereden, miste hij de goeie vlucht. Drie renners kozen het hazenpad en men zou ze niet meer terugzien, Matthias deed nog zijn deel van het werk in de achtervolging, maar dichter kwamen ze niet. Weinig tijd nadat Jens Wallays (EFC-OmegaPharma - Quick.Step) in een spurt van drie de overwinning behaalde bolde Matthias als 45ste over de streep. Hij was verre van tevreden over zijn prestatie, maar dat siert hem. Wie te vlug tevreden is boekt geen vooruitgang, dus hij wel uit het goeie hout gesneden en we zullen nog van hem horen.

Iedereen ziet het nog zitten

15 uur tijd voor het startschot

Het peloton trekt zich op gang

Joeri Calleeuw gaat voluit

Jens Wallays toont zijn vreugde

De wedstrijd zit er op

De foto spreekt boekdelen

De supporters zijn tevreden

Even napraten

Al met zijn gedachten bij de volgende wedstrijd

De liefde voor de fiets.....en het ging vooruit .....

Toen ik gisteren thuiskwam en op het gemak eens de gegevens van mijn GPS bekeek, was ik supertevreden. Ik moest spontaan aan het liedje van Raymond van het Groenewoud denken, de liefde voor muziek, en het gaat vooruit,....het ging verbazend goed vooruit. Dit was heel toepasselijk op het tochtje dat ik samenreed met Eddy en Franky, beiden hebben me schitterend uit de wind gezet. De tocht kronkelde door Snellegem, Jabbeke, Zerkegem en Bekegem door richting Westkerke, Oudenburg, op deze rustelijke landelijke wegen kwam het klein briesje meestal zijdelings op ons af, toen ik op mijn schermpje zag dat we flirten met de 30 km/h, heb ik maar een ander beeld opgezet, mijn verstand op nul gezet en mijn beide kompanen blindelings gevolgd. Het ging super, wellicht was het de aangename temperatuur die positief op me inwerkte. Toen we het keerpunt bereikt hadden reden we terug richting Westkerke, Aartrijke, daar begon het lichtjes te klimmen en moest ik wel even de rol even lossen, ik besloot wederom nog niet heel diep te gaan en kon daarna gemakkelijk weer het tempo aanhouden.
Daar ik tijdens het fietsen moeilijk kan praten werd er nog even nagekaart ten huize van Franky overspoeld met een frisse picon, Eddy besloot om direct naar huis te rijden en zo zijn goede punten aan te dikken.