Vroeg uit de veren voor een stevige oefenrit

De vakantie zit er bijna op, vandaag vroeg ( voor mijn normen ) uit de veren voor een oefenritje, richting Westhoek. Op de kalender van Go Cycling gezien dat er in Koekelare een rit werd georganiseerd voor wielertoeristen, toevallig vond ik op de site van www.routeyou.com als de Gps-track. Het dichtste punt was Jabbeke, zo'n 12 km van bij mij vandaan. Ik besloot de fiets te nemen en van thuis uit te vertrekken. Rond 08u00 de baan op, het was heel fris, ondanks de dubbele trui besloot ik al vlug mijn mouwloos regenjasje aan te trekken, de wind blaasde redelijk uit het noord-westen.
Ik voelde na 5 km dat het niet echt een superdag zou worden, na een nochtans goeie nachtrust voelde ik me wat futloos ! Via Jabbeke kwam ik op het traject, gelukkig kreeg ik de wind nu al schuin op kop, zodat ik na het keerpunt kon profiteren van de wind. Het ging verder richting westen en na Zerkegem, Bekegem, Eernegem kwam ik in Koekelare, ik vond de inschrijving niet direct en was Koekelare buiten vooraleer ik het besefte, zin om terug te keren had ik niet en werd voor één keer zwartrijder. Mijn Gps zond me verder via kleine wegen richting Zarren-Werken, Klerken alwaar ik mocht genieten van de kasseien van de Steenstraat, één van de slechtere stroken in West-Vlaanderen. Ik haalde er te weinig snelheid en voelde pijn over mijn hele lichaam. Toch ging we door en probeerde ik weer op tempo te komen. Jonkershove, Merkem, Noordschote kreeg ik op mijn weg en dan draaide het parcours noordwaarts, de wind zat me nu vlak in het gezicht, Nieuwkapelle passeerde ik nog maar in Oudekapelle besloot ik het traject te verlaten, ik had ongeveer 60 km op de teller. Ik probeerde zoveel mogelijk van de wind te profiteren en in rechte lijn naar Brugge terug te fietsen, de courage ontbrak me om het ganse traject af te rijden. Via Jonkershove, Handzame, Kortemark kwam ik in Torhout aan, ik kneep er de remmen dicht aan een tankstation, wat extra voeding en een Ice-Thea brachten me weer op krachten en zo kon ik mijn weg verder inkorten om na ong 4,5 uur het thuisfront te bereiken. Uiteindelijk had ik 111 km op de teller en toch nog buiten alle verwachtingen een gemiddelde van 24,5 km/h, maar ik was wel goed leeg.

Even de grens over

Gisteren was het geen weer om een hond door te jagen, de regen kletterde tegen de ramen, de wind suisde door de bomen. Vandaag was het ook verre van schitterend, redelijk fris, maar gelukkig hield de regen het voor bekeken en kwam de zon even piepen. Buienradar voorspelde geen regen meer na 16u00, onze wieleroutfit aangetrokken en vertrokken voor een rustig ritje. Er blaasde een felle wind uit het  zuiden, maar we konden toch een redelijk tempo aanhouden, via kleine wegen even de grens overgestoken naar het nabije Duitsland, heerlijke wegen, het ging gezwind, we genoten er van. In open vlakte moesten we toch terugschakelen, het was niet de bedoeling om diep te gaan, gewoon genieten. Er lagen heel wat takken en bladeren op de weg, het was uitkijken geblazen, maar alles liep vlot. Aan het keerpunt hadden we 25 km afgelegd, nu met wind in de zeilen terug naar onze vakantiebestemming, heerlijk genieten was het. Na 1u52 en 49 km op de teller wachtte een goei douche op me en een duvelke als apero ging er goed in.

Even alles geven

Donderdag 20/09, weinig tijd vandaag om te fietsen, na een uitstap nog vlug een uurke gefietst voor het avondeten, eens alles gegeven, weinig wind, rustige wegen, alles zat mee vandaag, de benen voelden opnieuw heel goed aan. Op het vlakke gaat alles wonderwel, éénmaal het redelijk begint omhoog te gaan protesteren de benen, we weten wat er ons te doen staat. Na een goei 57 minuten hadden we 28 km afgelegd, een tempo van 29,1 km/h, we waren dik tevreden !

Valkenburg in de ban van het wielrennen

 

Valkenburg onze geliefde vakantiebestemming is deze week volledig ingenomen door het wielrennen. Voor de zesde keer in de geschiedenis gaat hier in Nederlands Limburg het wereldkampioenschap wielrennen door, de plaatselijke bevolking, de horeca, iedereen leeft er mee mee, hier een impressie :

Met de bekende duivel " Didi Senft " op de foto

 

 

De goede vorm komt er aan

Deze morgen even naar Valkenburg gereden ( met de auto voor alle duidelijkheid ), het was er nog redelijk rustig, vandaag waren de Dame's aan de beurt voor de discipline tijdrijden. We hebben er even de sfeer opgesnoven, Valkenburg is in de ban van het wielrennen, meer daar over in ander bericht. Het werkte wel degelijk aanstekelijk, toen we rond 16u00 in het vakantiepark aankwamen had ik zin in een ritje met de fiets. In de omgeving hier is het vlak, hier en daar wat vals plat, maar niet echt noemenswaardig. Ik starte zoals gewoonlijk tegen wind, de bedoeling was ong. 50 km te fietsen. Ik voelde direct dat de benen goed waren, ik dreef direct het tempo op en met een snelheid van ong. 26 km/h ging ik er tegenaan. Het ging super, ik kon zelfs een tandje bijsteken en dat tegen wind, via Montfort, Maasbracht, Ittevoort reed ik tot in Neeritter, daar op het keerpunt had ik een gemiddelde van 25,2, daar was ik best tevreden mee. Ik besloot dezelfde weg terug te nemen, met de wind meestal  zijdelings en nu en dan vol in de rug ging het vlot, ik schakelde vooraan over naar het buitenblad, heerlijk zo'n versnelling ronddraaien. Er kwam geen verval, ik kon het tempo aanhouden, tevreden kwam ik dan na zo'n 51 km aan in het park, met een gemiddelde van 27,8, de vorm komt er aan !

Zondag 16 september,The day after

Ik heb enorm goed geslapen, na een rustige dag reed ik in de vooravond de benen los, een uurtje rustig fietsen en intussen eens de streek verkennen. De vermoeidheid viel mee, de benen voelden redelijk goed, ik stak er wat tempo in, weinig wind, mooie rustige wegen, gezellige dorpjes, ik genoot ! Na 1u05 had ik 27 km afgelegd, het ging, buiten alle verwachtingen super !
Nu moeten we proberen de conditie ver uit te bouwen naar volgend jaar toe, 1ste doel wordt de Ronde Van Vlaanderen begin april en daarna op 09 mei de 1000 km ! We weten wat er ons te doen staat.

WK Toertocht voor wielertoeristen te Landgraaf ( Ned.Limburg)

Gisteren was een belangrijke dag, na alle gezondheidszorgen had ik me goed voorbereid op de WK-Toertocht voor wielertoeristen, een rit van 166 km over tal van heuvels die Nederlands Limburg rijk is. Voor de gelegenheid zijn we op vakantie in Posterholt alwaar we in het Landalpark Aerwinkel verblijven. De wekker ging af om 06u00, na een verkwikkende douche en een stevig ontbijt vertrokken Vero en ik naar het Landgraaf zo'n 30km vanaf Posterholt alwaar de toertocht van start ging op Megaland ( waar Pinkpop ook plaatsvind ). Na het startbordje en de WK-T-shirt en de WK-Jersey te hebben afgehaald kon ik van start gaan. De benen voelden goed aan, maar de hartslag ging in het begin nogal vlug de hoogte in op enkele onbenullige hellingkes. Na zo'n 15 km kwam ik op dreef, net op tijd voor het serieuzere werk. Ik zou het rustig aan doen en er proberen zoveel mogelijk van te genieten, de hellingen nam ik op een klein verzet en probeerde niet in het rood te gaan om later geen verzuring te krijgen, het lukte redelijk, de Vijlnerberg ging vlot, hij stond niet op het lijstje maar was best pittig, verder ging het richting Vaals alwaar we rechts afsloegen de Epenerbaan op, de 1ste helling van de dag ( er zouden er nog 10 volgen ), 1800 m lang met een gemiddelde van 5,1% was best te doen, rustig ging het verder richting Mechelen en na 27 km kwam de Sweiberg er aan, een lange strook bergop, 2900 m aan een gemiddelde van 3,9%, er leek wel geen einde aan te komen.
Net voor de 1ste bevoorradingspost in Gulpen kregen we de Reijmerstokdorpstraat voor de voeten, 3400 m met een gemiddelde van 2%, was wel lastiger dan ik op het eerste zicht vermoede, maar we waren tevreden alles ging naar wens. Ik reed op mijn eigen tempo en probeerde nergens aan te pikken, aankomen was belangrijk! Na 58 km volgde de Huisberg, ofwel was hij niet aangeduid, ofwel was ik even in hogere sferen, maar het bordje heb ik niet gezien, geen erg, de volgende helling kwam er aan, de Gronsvelderberg, 2100 m aan 3,5%, kort daarop volgde de Orenberg, het was net een muur, met pieken tot 14% was het alles geven en de kramp in mijn dij was niet veraf, ik moest terug gaan zitten en kon met moeite de korte helling bedwingen, nu volgden ze vlug op elkaar, de gekende Bemelberg kon ik goed inschatten en dan ging het vliegensvlug naar Valkenburg via de Daalhemmerweg, aan zo'n 60 km/h zoefden we naar beneden. Het centrum van Valkenburg lag in de knoop, file's van auto's en fietsers, er was geen doorkomen aan. Na wat geharrewar kwam de Cauberg er aan, het was vertrekken vanuit stilstand, maar daar ik hem ook door en door ken, en het zwaartepunt weet liggen ging het vlot boven nog even doorfietsen naar Berg en Terblijt waar we de 2de bevoorradingspost op onze weg vonden, we namen rustig de tijd, de vermoeidheid kwam opsteken, nu was de hartslag ok, maar de benen begonnen te protesteren, gelukkig volgde er nu een vlakker stuk, nog 3 hellingen te gaan. Na 104 km volgde de Maasberg, de enige met kasseien geplaveid, het ging nog net, een energiegelleke moest ons weer wat vooruithelpen. Na 135 km volgde de 3de bevoorradingspost, het begon lastig te worden, ik voelde me redelijk leeg, ik had dit jaar nog niet meer dan 130 km gefietst en dan wel op een vlak parocours. Gelukkig was het weer ideaal, weinig wind, niet te koud of te warm ! De Raarberg en de Hekerweg waren na 140 en 150km echte cols, de benen verzuurden, we namen nog een extra rustpauze en dan gingen we de laatste rechte lijn aan. Het minst mooie stuk, veel verkeerslichten, drukke wegen, maar het kon mij niet deren, de finish was in zicht. Eénmaal op de piste ( asfalt wel te verstaan ) gekomen perste ik er nog eens alles, ik voelde de vermoeidheid plots niet meer, de teller ging nog over de 30 km/h, ik werd euforisch, het zat er op, het was gelukt, ik was enorm tevreden, een medaille en een diploma waren welkom, maar geen doel op zich. Vero zat te wachten in de auto en zag me glunderend afkomen, nu voelde ik me wel plots leeg, totaal op ! In het park aangekomen nam ik een uitgebreide douche en deed ik mijn verhaal in geuren en kleuren ! 7u30 op de fiets, een gemiddelde van net 22 km/h verdiende een heerlijke aperitief ! Foto's, videobeelden en parcoursinfo volgen later.

http://sport.be.msn.com/limburg2012/toertocht/nl/mysports/?r=1536&e=WK12ALL&n=Ronald%20PLOVIE&ct_s1=08:09:27.677&nt_f=06:46:31&ct_f=14:55:58.433&nt_s2=01:28:06&ct_s2=09:37

Morgenstond heeft goud in de mond, 06u45, klaar voor vertrek
 

 

 

 

Nog even de banden op spanning brengen
 

 

Outfit nachecken

 

Nog even poseren voor de fotografe

 

 

 

 

Een pittige rit op zondagmorgen

Het opstaan was lastig, pas rond 10u00 kwam ik buiten en kon ik vertrekken. Er was weinig wind, ik reed toch zuid-westwaarts en kwam zo via Oostkamp, Wingene in Egem, na een lastige start kwam ik in een goed tempo, hoe langer ik fietste hoe meer zin ik er in kreeg. In Pittem nam ik richting Ardooie en na het keerpunt zat de wind in mijn rug, het tempo kon ik nu goed hoog houden, het ging super vlot, ik had een heel goed gevoel, met momenten haalde ik vlotjes 35 km/h, heerlijk......
Via Koolskamp, Zwevezele, Ruddervoorde ging het richting Brugge, zelfs de lichte hellingen verteerde ik super, ik haalde het tempo nog omhoog, en kon efkes de 40 km/h aanhouden, jammer genoeg niet lang! Via Loppem reed ik de Torhoutse steenweg af en bereikte het thuisfront met een leuk gemiddelde van 26 km/h en 70 km op de teller. Ik was heel tevreden. Het was een goeie repetitie voor de WK-tour van volgende week in Landgraaf, Ned.Limburg, al zal de 170 km wel andere koek zijn ! Nog een kanttekening, deze namiddag schreef ik me in voor de 4-daagse van kom op tegen kanker, een serieus doel voor volgend jaar. 1000 km verdeeld over 4 dagen, er zal duchtig getraind moeten worden, maar we gaan er voor !

Met de fiets naar het werk !

Vandaag weer vroeg uit de veren, ik had zelfs geen wekker nodig, rond 05u40 op, vlug een douche, spullen bijeen geraapt en de fiets op. Stipt om 06u thuis vertrokken, pfff het weer viel tegen, na een paar km gedacht om rechtsomkeer te maken wegens de dikke mist, maar ja nu ik zo vroeg op pad was toch doorgezet, mijn licht vooraan liet het regelmatig afweten, gelukkig was er weinig verkeer op dit uur van de dag. Via St.Michiels reed ik naar Loppem, Ruddervoorde en dan verder via kleine wegen naar Zwevezele, Koolskamp. De mist werd dikker, echt veilig was het niet, met mijn trekfiets ging het dan ook niet echt snel, zo'n 22km/uur. Verder via Ardooie bereikte ik rond 07u40 Izegem en even later de firma. Een verkwikkende douche en we waren klaar voor het werk. s'Avonds was het een stuk aangenamer, de zon scheen voluit en het was echt genieten, de wind zat wel tegen en op die fiets zit ik dan ook heel recht, zo deed ik er weer 1u40' over, het was een lange dag, één ding staat vast de volgende keer neem ik de racefiets, het gaat een stuk sneller, zo kan ik ook wat later vertrekken!

De Rene Martens Memorial te Wingene

Zaterdagmorgen, vroeg uit de veren, op " Go Cycling " gelezen dat vandaag in Wingene ( mijn geboortedorp ) trouwens de Memorial Rene Martens doorging. Leuk eens een ander parcours onder de wielen te krijgen. Het was pas 07u15 en ik zat reeds op de fiets, ongehoord, ik reed op een rustig tempo naar Wingene, alwaar ik efkes moest zoeken naar de Sporthal " De Verrekijker ", éénmaal ingeschreven vatte ik de 100 km aan, via de bepijlde omloop reed ik richting Ruiselede, Kruiskerke langs rustige wegen, veel wielertoeristen kwam ik niet tegen. Plots haalden er twee van iets oudere leeftijd me bij, ik liet hen rijden. Maar hun tempo lag net iets hoger dan het mijne, na een paar kilometer verdapperde ik en haalde ze bij, ik dacht met drie rustig ronddraaien, dat zou fijn zijn. We reden via Aalter naar het kanaal en reden het kanaal af tot in Steenbrugge, die weg ken ik op mijn duim en ik was dan ook serieus ontgoocheld weer gekende wegen te moeten volgen. De twee kwamen niet meer uit mijn wiel en het lukte me niet ze los te rijden. In Moerbrugge hield ik halt voor op het gemak iets te eten. Toen ik weer op de fiets zat zag ik dat de bevoorrading iets verder was, nog even gestopt. De fut was er uit en op een rustig tempo reed ik verder, éénmaal in Brugge gaf ik er de brui aan en reed rustig naar huis, niet mijn gewoonte, maar ik kon het even niet meer opbrengen, een 60km op de teller, niet echt zoals ik van plan was.

Rustig trainingsritje 45 km

Woensdagmiddag, een flauw zonnetje, weinig wind, vandaag hadden we een paar uurkes en reden even naar de kust, via de Gentele route bereikte ik Blankenberge, het was heel rustig weer, aangenaam fietsen, vervolgens reden we naar Wenduine en dan op een rustig tempo weer naar Brugge, er hoeft niet altijd snee op te zitten !

Belcanto Classic 2012 - Westouter

Na één jaar afwezigheid waren we weer present op de Belcanto-Classic, een leuke organisatie op een afgesloten parcours, waar je eens vol in de bochten kan gaan zonder ongelukken tegen te komen.
Het gaat er steeds snel aan toe, er wordt vertrokken in groep en de eerste twee ronden worden gezamenlijk afgelegd. Ik was duidelijk onvoldoende getraind voor deze opdracht en besloot om de ronden af te leggen op eigen tempo. Peter vergezelde me en we maakten er een fijne bedoening van.
Al vlug lieten we de groep gaan, we genoten dan ook heel wat belangstelling, is eens leuk ...
Er was wederom heel wat ambiance rond en op het parcours, heel wat toeschouwers, vooral bovenop de Sulferberg, de doortochten in Reningelst en Westouter waren goedbevolkt. Onderweg zagen we Guido geparkeerd staan, ook voor hem ging het blijkbaar te snel, maar een aanmoediging van hem in onze richting deed deugd, we reden voor wat we waard waren en haspelden de 58 km af aan een gemiddelde van 27,5 km/h, niet slecht, maar als de kopgroep je passeert, dan wordt je bijna weggeblazen, kanjers als Jens Keukeleire, Jelle Wallays etc.. namen hen op sleeptouw. Je rijdt niet iedere week in zo'n gezelschap, wij hebben hun opgemerkt, zij ons wellicht niet :)

Decathlon Classic Leuven, een super organisatie

Toen Franky me vroeg als ik zin had om deel te nemen aan de Decathlon Classic te Leuven was ik direct akkoord, we besloten de 100 km te rijden, op een rustig tempo ! Op zaterdag 25 augustus was het vroeg dag, om 06u15 uit de veren, alles stond reeds klaar, een klein ontbijt en om stipt 07u00 stond Franky voor de deur. Ik moest nog even wakker worden, maar tijdens de rit naar Leuven lukte het wonderwel. Ze gaven file's op de binnenring, dwars door Brussel was de optie, na een ommetje vonden we de startplaats aan de sporthal van de K.U.L. Het ophalen van het startbordje ging vlug, en we konden dra starten. Leuk om eens in een andere omgeving te fietsen, onbekende wegen, korte hellingen, tof parcours maar pittig. De eerste helling Pellenberg kwam er al vlug aan gevolgd door de Grotendries, deze waren nog gemakkelijk te verteren, we hielden het tempo rustig en genoten er van. De Kerkstraat en de Wijndries volgden, met respectievelijk maximum percentages van 13,5% en 14% werd het serieus lastig, ik schakelde naar mijn kleinste versnelling, moest Franky laten gaan, maar besloot om niks te forceren, het was nog een eindje fietsen en doseren is belangrijk dan. We kregen in totaal 13 hellingen aangekondigde hellingen voor de voeten, maar daarnaast waren er zeker nog evenveel andere molshopen die de kuiten pijn deden ! Twee goeie bevoorradingen waren meer dan welkom, wat energie opgedaan en we konden weer verder. 1 km voor het einde stopten we aan een terrasje, op aangeven van Franky, die vorig jaar als eens aan de start kwam en zei dat er aan de aankomst niet zoveel te beleven viel. Na twee goeie streekbiertjes reden we euforisch en tevreden de 101 km uit. S'Avonds werd er nog eens rustig over nagekaart tijdens een fijn etentje met de vrouwen er deze keer bij. Volgend jaar zijn we weer van de partij.